In mijn vorige job, had ik in een bestuurder (een servus civilis) die ik onuitgesproken beschouwde als een mentor.
Hij gaf me vrijheid om te ondernemen, vertrouwen zodra ik onzeker werd en inspiratie om meer te doen.
Hij zei zelden iets, luisterde goed en met minimale woordenschat kon ik verder.
“We hebben de plicht om optimistisch te zijn” was de opdracht.
Gisteren las ik het verhaal van Nelson Mandela. Ik ken niets van politiek, maar ik onthou toch een ding.
We moeten de mensen inspireren voor daden, waarvan ze zelf denken dat ze het (nog) niet kunnen.
Goeie verhalen, goeie motivatie en goeie praktische voorbeelden doen mensen bergen verzetten,
ook al moeten ze meestal beginnen met een eerste spadesteek onderaan de berg.
Vandaag passeerde een vraag:
‘Welke mensen in je buurt zijn je mentoren of inspiratiebronnen? ‘
In de loop van de tijd van ons leven spenderen we het grootste deel van onze tijd met slechts 5 personen!
Succes deskundigen zeggen dat MET WIE wij onze tijd spenderen, heeft een sleutel invloed op ons geluk – en of wij SLAGEN of falen.
En de ervaring laat zien dat gelukkige, succesvolle mensen het grootste deel van hun tijd spenderen met andere mensen die gelukkig en succesvol zijn.
Nu mijn vraagje aan jou, ondernemer:
Steek je je tijd in mensen, die je vooruit helpen en inspiratie geven
of mensen, waarmee je je altijd ‘minder goed’ voelt: de klagers en zagen?
Dit is misschien -na de eerste beschouwingen- een retorische vraag,
maar begin bij het begin
– de intentie en het zelfbewustzijn zijn belangrijk;
– keer op keer her-kaderen en herbeginnen, zodra je weer van je padje af bent
– omringd zijn door mensen die je kracht geven.
Laat eens iets weten via mijn contactpagina.
Ik geef je zeker een antwoord terug.
