Ondernemen is risico nemen.

Wie een stil staat met alle risico’s op zijn bedrijf, komt tot de vaststelling dat nog alles optimaal is beveiligd.

In de KMO-wereld wordt hard gewerkt.
Soms staat men te weinig stil bij de voor de hand liggende risico’s.

  • Kleine risico’s kunnen wachten of neem je er gewoon bij.
  • Grote risico’s,
    • die voortdurend aanwezig zijn,
    • die veel kans geven dat het eens fout loopt en
    • waar de gevolgen ernstig zijn,
      moet WEL direct aangepakt worden.

In de managementwereld hebben ze hiervoor een analyse techniek.

In onderstaande tabel kan je je risico’s eens invullen, en beoordelen.

Naast deze analyse van ‘fysieke’ risico’s, kan je dit ook vertalen naar ‘financiële’ risico’s.
Maar daar ben ik nog mee bezig om dat te programmeren.
Wordt vervolgd.

Geen tips meer missen?

Schrijf je in op de nieuwsbrief.

Je privacy is 100% gegarandeerd.

Je kan je familie en vrienden wellicht helpen, door dit bericht te delen.

Er is een verschil tussen Risico Vermijding en Risico Vermindering

  • Risico vermijding garandeert dat er niets fout loopt, maar sluit ook de deur voor veel nieuwe kansen. Als je alle risico’s vermijdt, is het meestal eenvoudiger.
  • Risico beperking is financieel meestal interessanter, maar vereist een betere aanpak en doordacht beleid over wat je moet doen, wat je kan doen en wat je ervoor overhebt. Het vraagt meer moed en zelfvertrouwen, als het eens fout loopt. 

Goed om weten :

14.6% van de arbeidsongevallen worden tegenwoordig geweigerd door de verzekeringsmaatschappijen.
Dit is beleidsmatig aanvaard , want er gebeurt niets.

Tijd om eens te praten? 

Creeer zelf je kansen

Maak het niet dramatischer dan nodig.

In Nederland heeft een wetenschapsgek, die het beleid bang maakt, een ‘ongedekt risico ontdekt’ voor de hoeveverkopers van rauwe melk: Voor zover de sector bekend, zijn er nooit ongelukken gebeurd, maar volgens het beleid moeten de Melktaps nu maandelijks en driemaandelijks audits doen op hun Melktap. Kostprijs > 1500 euro per jaar per melktap.

Wellicht heeft die gek een virale infectie opgelopen en zijn zijn hersenen ziek door chemisch gecontamineerde soja-melk-troep.

Mocht beleid verstandig gebeuren dan zou men zich afvragen: 

  • Hoe groot is de kans dat melk besmet is met een gezondheidsbedreigend organisme? In procent van promille?
    Hoe groot is de kans dat de consument daarvan ook ziek wordt? In procent
    Hoe groot is de schade voor de consument? In Euro?
  • Hoeveel kost het de sector om alle melktaps te controleren?

Mag een beleidsmaatregel zoveel meer kosten dan de potentiële schade? 

Of is die wetenschapsgek ook al geïndoctrineerd en gesponsord door de voedingsindustrie, die geen korte keten verkoop meer wil mogelijk maken?