De gewenste toekomst stuit tegen de huidige economische realiteit.
In het laatste jaar is er veel veranderd voor ondernemers, die zich willen schikken naar de wensen van het maatschappelijk debat.
Nieuwe productiemethodes worden gezien als de toekomst.
We gaan er voor de eenvoud van uit dat iedereen de intellectuele, financiële en vergunningtechnische omslag kan maken. Of dit zo is, werd al menig keer in vraag gesteld in vorig discussies.
In recente vergaderingen kwamen we te weten dat de nieuwe activiteiten dikwijls niet de noodzakelijk opbrengst kunnen genereren.
Actueel staat de korte keten landbouw en de bio-landbouw erg onder druk. Andere nieuwe verdienmodellen onderaan dezelfde problematiek.
Ondernemers worden verpletterd door de druk die ontstaat tussen de wensen van de consument en de daden van de klant, die uiteindelijk betaalt.
De oplossing zou liggen in een prijzenobservatorium over alle schakels in de keten.
Geïnspireerd door keynote sprekers, ben ik het effect en de haalbaarheid van zo’n prijzenobservatorium gaan bestuderen.
- Onderliggende rekentabel bevat producenten- en consumentenprijzen van publicaties uit publicaties van vorig weekend.
- Voor de eenvoud werd de relatieve marge in de schakels na de producent gelijk gezet. De werkelijke vergelijking is niet bekend.
- Ze werden aangevuld met praktijkscijfers (kostprijs/schakel), die ik haalde bij 2 bedrijven. Dit zijn geen sectorcijfers en moeten met de nodige omzichtigheid bekeken worden.
Tot op heden is nog geen enkele brancheorganisatie erin geslaagd om openheid te creëren in de cijfers van alle ketenpartners.
Dit is logisch en begrijpelijk:
- Ondernemingen zouden hun interne cijfers moeten blootgeven aan de overheid en hun eigen concurrenten. Zoiets gebeurt alleen in zuiver staatsgeleide structuren.
- De stakeholders van de ketendeelnemers kan je pas overtuigen als je voorziet in alle noodzakelijke transitievoorwaarden:
- Is dit wel nodig?
- Is dit veilig?
- Wat zit er in voor mij?
- In onderhandelingen kan je nooit een resultaat halen als je niet echt in gesprek gaat om de belangen van je gesprekspartner te ontdekken om hem/haar te motiveren om een gemeenschappelijk doel te bereiken.
Hopelijk kan dit menig stakeholder inspireren om uit de discussie te geraken.