Sommige adviesvragers sturen
voor een bestelling bij een nieuwe leverancier
eerst de vraag door om even te checken of die leverancier wel financieel betrouwbaar is.

  • Een bouwfirma uit Antwerpen toonde een hele lijst van referenties.
    Ze werken op 10 werven tegelijk.
    Bij controle van de gegevens op diverse sites, ontdekte ik dat dit gewoon een verkoopkantoor is met 2 vaste medewerkers.
    Een extern callcenter maakt afspraken over heel het land.
    De vertegenwoordiger kent weinig van de reële uitvoering.
    En de onderaannemers werken meestal met buitenlandse vakmensen, waar je als klant niet mee kan overleggen.
  • Een firma voor zonnepanelen heeft een slechte balans.
    Er zijn veel handelsschulden en het eigen vermogen in de zaak is negatief.
    Ook hier is er geen personeel ingeschreven.
    Is dit ook zo’n verkoopsorganisatie of echt een aannemer?
  • Een sterke firma doet een goed voorstel.
    Op de bestelbon staat echter het BTW-nummer van een zusterfirma.
    Wanneer je daarmee zaken doet, heb je geen garanties dat de zaak nog bestaat tegen de datum van levering.
    Het voorschot bij bestelling is dan mogelijk verloren.
  • Voor een vereniging van mede-eigenaren van een appartementsgebouw,
    doet de syndic om het gereserveerde geld te investeren in zonnepanelen.
    De leden-eigenaar van de appartementen staan dit toe, zonder de kandidaat-leverancier te controleren.
    6 Maanden na de bestelling is het betaalde geld (50% voorschot) verloren.
    De zaak gaat in faling.

Links in media: ook veel particulieren zijn gedupeerd, maar overheid staat machteloos om burgers te beschermen.

Meer weten over hoe je je kan beschermen?

Faillissement is een spel voor veel belanghebbenden, waar de klant meestal de dupe van is.
Tenzij hij/zij zich goed voorbereidt en verdedigt.
Als je niet vecht voor wat je lief is, huil dan niet als je het verliest.

Je kan je familie en vrienden wellicht helpen, door dit bericht te delen.